مدتی است که یک «ویروس چند نانومتری» که تنها با برخی میکروسکوپهای پیشرفته قابل رؤیت است، همه ملتهای جهان را به خود مشغول کرده است.
تازه فهمیدیم که موجوداتی هستند که دیده نمی شوند اما می توانند آنقدر قوی و محکم «باور» شوند که روش و سبک زندگی جهانیان را تغییر دهند:
▪️اجتماعات را تعطیل کنند،
▪️سفرها را به تعویق بیندازند؛
▪️میان مردم فاصله فیزیکی ایجاد کنند؛
▪️سر تیتر اخبار ملتها باشند
▪️و حتی موضوع شماره یک طنزها و لطیفه های ما را به خود اختصاص دهند!
و اینجاست که تازه می فهمیم «باور» یک موجود نادیدنی می تواند طوری در زندگی ما نقش آفرینی کند که وجود احتمالی اش را در همه دست دادن ها و دست زدنها و کلید ها و دستگیره ها حس کنیم!
مدتی است که همه پزشکان و متخصصان به ما توصیه به « يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ» می کنند!
تأکید می کنند که این موجود نادیدنی، وجود دارد و با وجود جثه میکروسکوپی اش قادر است تا حیات انسان چند هزار برابر هیکل خودش را مختل کند!
اما مسأله اینجاست که این باور درست تنها توانسته موجی از غم و اندوه و نگرانی و خوف در زندگی ما ایجاد کند و طبیعی است که از یک ویروس بیش از این نمی توان انتظار داشت
اما …
باورهای درست دیگری هم هستند که می توانند نه در این زمان بلکه در همه زندگی ما امیدآفرین و آرامش بخش باشند❗️
یادبگیریم که آنها را هم به باورهای مستحکم خود اضافه کنیم
