زمانی بود که یک معلم باسواد به همه خواندن و نوشتن می آموخت و محصلان ما همه چیز را از معلم یاد می گرفتند و لذا آموزگار تنها مرجع علمی دانش آموزان بود.
اما امروز با افزایش ابزار اطلاع رسانی و شبکه های اجتماعی مرجع علمیِ شاگردان، تنها به مدرسه و خانواده محدود نمی شود و یک دانش آموز می تواند اطلاعات مختلف را از معلمان و دوستان مجازی هم بیاموزد و خود در میان آنها تحلیل و انتخاب کند.
امروز نه خانواده های ما مرجع مطلق اطلاعات اند و نه معلمان.
بلکه محصلان ما هریک معلمانی هستند که دوست دارند اطلاعات نهفته خود را به دیگران بیاموزند!
و آنها هستند که «قولهای» گوناگون را «استماع» می کنند و برترین آن را (البته با ملاک و معیار خودشان) برمی گزینند.
و برعکس معلمان امروز ما دانش آموزانی هستند که باید یاد بگیرند چه روشی را برای بیان علوم و معارف به دانش آموزان برگزینند تا بهترین نتیجه و بازده را داشته باشد.
و دانش آموزان مرجع مناسبی برای این پرسشِ آموزگارانند!
طبیعی است که کودکان و نوجوانان ما حقایقی را می پذیرند که با عقل، فطرت، آزادی، شادابی و دیگر خواسته های فطری آنها مطابقت داشته باشد و هرگونه اجبار و فشار و تحمیل یا آنان را به فرار و شورش می کشاند و یا به دروغ و تظاهر متوسل می کند.
روز معلم مبارک
