این روزها، تاوانِ تمامِ به ندیدن زدن هاست.
قطره های سرخی که مظلومانه بر زمین ریخت، شکستن بغض چند ساله ی حقیقتی بود که بی رحمانه آن را ندیدند.
حقیقت، همیشه هم گمشده در هزار توی دل آدم ها نیست، خیلی وقت ها بی صدا فریاد می زند.
اما دریغ،که گاهی بهای گشودن چشم ها بر حقیقت، سخت گزاف است و دردناک.
مَن نامَ عَنْ نُصْرَةِ وليّه، اِنْتَبَتْه وَطْاَةَ عدُوِّ.
کسی که هنگام یاری رهبرش خود رو به خواب زده باشد ،لگد های دشمن او را بیدار می کند.
