آن روز که فاطمه(س) برای ادامه رسالت پیامبر(ص) (که همان مکارم اخلاق بود) خطبه می خواند تا مگر صلاحیت و حقانیت علی(ع) را برای ادامه این مسیر اثبات کند، هدفش را از یاد نمی برد و در جای جای خطبه فدکیه آرمان نهایی اش را گوشزد می کرد:
پس خداوند نماز را براى پاك نمودن شما از تكبّر
و اطاعت ما خاندان را براى نظم یافتن ملتها
و امامتمان را براى رهایى از تفرقه قرار داد.
حال اگر قرار باشد:
نماز ما مایه تکبر ما بر بی نمازان شود،
و اطاعت از اهل بیت نظم ملت ها را به هم بزند،
و ترویج و تبلیغ امامت موجب جدایی و تفرقه بین مردم شود،
ما راهی غیر از آنچه که فاطمه(س) در نظر داشته است، خواهیم پیمود.
