چرا با همه دعوا دارم؟!

نوشته شده توسط طوباي محبت در 1398/05/09

بنام خدا

و آن كس كه رابطه ميان خود و خدايش را اصلاح كند خداوند رابطه ميان او و مردم را اصلاح خواهد كرد»; (وَمَنْ أَحْسَنَ فِيَما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللّهِ أَحْسَنَ اللّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ).

عارف واصل حاج اسماعیل دولابی می‌گوید:

“ببین کسانی که خبره هستند چطور خلق را باهم آشتی می‌دهند!

گفت می‌خواستید با خدا آشتی کنید، اما حالا که با خودتان آشتی کردید، خدا هم با شماست. آنجا هم چون دوست هست؛ همه چیز درست شد. در خانه‌ای که دعوا بود، بچه شیری رفت شیر بخورد، بچه بزرگتر هم رفت سرسفره و آن یکی هم رفت در دکان و دیگری هم آماده بود و می‌خواست به بازار برود او هم رفت، زن خانه هم که می‌خواست جارو کند او هم جارو می‌کند؛ همه دعوا خوابید.”

در واقع گویا این حدیث امیرالمومنین(علیه‌السلام) و سخنان عارف وارسته اینگونه القا می‌کند که اگر رابطه تو با خلق درست و بر روی اصول دین و شرع باشد، رابطه‌ات با خدا نیز درست خواهد بود و اگر رابطه تو با خدای عالم درست باشد، با خلق نیز دعوا نخواهی داشت.

همه مشکلات از آنجایی شروع می‌شود که ما نمی‌خواهیم حدود را رعایت کنیم.